สุดฤทัย 《恨到天地,愛到掏心》ปัจฉิมบท
"คงเป็นเพราะว่า ชาติก่อนๆ ข้าได้ทำกับเขาไว้มากมายนัก..."
ผู้เข้าชมรวม
42,291
ผู้เข้าชมเดือนนี้
30
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
鞍安 :好人好梦
春光中你的笑容 暖暖的让我感动
รอยยิ้มของเธอในฤดูใบไม้ผลิ... ช่างอบอุ่นและทำให้ใจฉันรู้สึกหวั่นไหว...
告别那昨日的伤与痛 我的心你最懂
คำอำลาที่แสนเจ็บปวดในเมื่อวารวัน... หัวใจของฉัน เธอย่อมจะรู้ดีที่สุด...
尽管这夜色艨胧 也知道何去何从
แม้ว่าคืนนี้จะมีหมอกสลัวหรือมีอะไรมาบดบัง... จะอย่างไรก็ยังรู้ว่าต้องไปทางไหน...
我和你走过雨走过风 慢慢地把心靠拢
เธอและฉันได้เดินผ่านฝนผ่านลมผ่านอะไรมามากมาย... โดยที่ค่อยๆนำหัวใจมาใกล้ชิดกันอย่างช้าๆ
就让我默默地真心为你 一切在无言中
นั่นทำให้ฉันมอบใจจริงให้เธออย่างเงียบๆ... ทุกสิ่งอย่างล้วนไม่ต้องใช้เสียงหรือคำพูด....
有缘分不用说长相守 让感觉与众不同
มีวาสนามิต้องพูดว่าจะได้อยู่ร่วมใช้มันได้นาน... ซึ่งทำให้รู้สึกแตกต่างกัน...
就算是人间有风情万种 我依然情有独钟
นั่นนับได้ว่าโลกมีความรักมากมายหลายลักษณะ... ฉันยังคงรักเธอคนเดียว...
亲爱的我永远祝福你 好人就有好梦
ที่รัก... ฉันจะภาวนาตลอดไป ให้เธอมีความสุข... คนดีย่อมมีฝันที่ดี... ย่อมได้ในสิ่งที่ดี...
ผลงานอื่นๆ ของ พิราบรำพัน,Wei Yulan ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พิราบรำพัน,Wei Yulan
ความคิดเห็น